شهید "سیداحمد میربراتی" در وصیت نامه اش بیان می کند: «شهادت برای من که در راه خدا و در راه وطنم می جنگم بزرگترین آرزو و شادی است.»
پیامی از رقابیه؛ «شهادت» بزرگترین آرزو

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید «سیداحمد میربراتی»، یادگار «سیدشنبه» و «بتول» هفتم تیر ماه 1338 در شهرستان الیگودرز چشم به جهان گشود. وی تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و سپس مشغول کار در خیاطی شد. در سال 1358 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد و سپس به عنوان یکی از نیروهای جان بر کف ارتش مقتدر جمهوری اسلامی ایران در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر در چهارم فروردین ماه 1361 در رقابیه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

شهید «سیداحمد میربراتی» در بیست و هفتم اسفند ماه سال 1360 وصیت نامه خود را نوشته است که در ادامه می خوانید:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

سلام بر همه آنانکه گرد آمده اند و در شادی من شریک هستند، شهادت برای من که در راه خدا و در راه وطنم می جنگم بزرگترین آرزو و شادی است. پس کسانی که در این محل گرد آمده اند به وصیت من گوش می دهند خواهش می کنم که برای من گریه نکنند و لباس سیاه نپوشند.

از پدر و مادرم می خواهم که هر بدی از من دیده اند مرا ببخشند و از پدر زن و مادر زنم تقاضا می کنم که بدی از من دیده اند مرا ببخشند. از همسرم می خواهم که در این که زندگی کردیم و هر گونه ناراحتی از من دیده است مرا ببخشد. عفت تنها یادگار من است، پس پدر و مادرم و همسر عزیزم نگذارید که عفت دلتنگ شود و از هر نظر مواظبش باشید.

در خاتمه وصیت آرزوی موفقیت برای شما دارم و امیدوارم که همیشه در نزد خداوند مهربان موفق و پیروز باشید. والسلام/ خدانگهدار/ امضا/ سیداحمد میربراتی.

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده