دیپلمات پیشین کشورمان تاکید کرد: در جنگ 12 روزه با رژیم صهیونیستی، خون شهدایی که بر خاک وطن ریخته شد موجب افزایش انسجام و وحدت ملی گردید، اما باید برای بیش از هزار شهید، در دادگاه‌ها و محاکم بین المللی اقامه دعوا شود.
صدیقه همایونی حقیقی گفت: محمد اهل شعار نبود؛ اهل عمل بود. تا لحظه آخر زندگی‌اش، به فکر مردم بود، نه خودش. باورم نمی‌شود هنوز… اما این افتخار ابدی ماست که برادری داشتیم که جانش را فدای مسئولیت، فدای مردم و فدای ایران کرد.
محسن پاک‌آیین با بیان اینکه جنک تحمیلی 12 روزه علیه ایران مصداق بارز جنایت جنگی است، گفت: آمریکا و رژیم صهیونیستی نه‌تنها به دیپلماسی اعتقادی ندارند، بلکه به‌دنبال جنگ‌افروزی هستند. اما ایران با هدایت رهبری، حمایت مردم و اقتدار نظامی، در این بحران پیروز شد.
وجیهه بدل‌پور گفت: عشق به پدر، به‌گونه‌ای سرنوشت‌ساز در زندگی محمد اثر گذاشت. چراکه درست در چهلم پدرش، پیکر محمد به خاک سپرده شد. انگار محمد طاقت دوری از پدرش را نداشت.
سمیرا پاکزاد، درباره همسرش اینچنین روایت کرد: محمد فقط همسر من نبود. دوست من بود، تکیه‌گاه من بود، قهرمان من بود. در روزگار ما، کم‌تر کسی را می‌توان یافت که این‌همه خوبی را یک‌جا داشته باشد، اما محمد، فراتر از همه صفات بود. از درجه انسانیت عبور کرده بود.
حدیث پازوکی گفت: پدر من نه اهل حزب بود، نه اهل نمایش. نه هیچ‌وقت پشت تریبونی رفت، نه دنبال پست و مقام دوید. او فقط یک مرد معمولی بود؛ اما شریف. پدری که هیچ‌گاه، هیچ حقی را ضایع نکرد. حتی اگر آن حق، حق خودش بود.