در بندگی خدا و جهاد اکبر کوشا باشیم

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید «محمدقره سواري» اول فروردين1341 در شهرستان بروجرد به دنيا آمد. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. هجدهم تيرماه 1366، با سمت امدادگر در ماووت عراق بر اثر اصابت تركش خمپاره به بدن شهيد شد. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

شهید قره سواری در وصیتنامه خود آورده است:

بنام خداوند خالق السماوات و الارضین

بنام آن خدایی که انسان را از نیستی به هستی آورد، از نبودن به بودن، از بودن به شدن، از شدن به دانستن و از بین آنها افرادی را که در طریق و راهش قدم برداشتند هدایت و چراغهایی را برای صحیح آمدنشان بسوی خودش برافروخته و آنها را که مزین به قلب سلیم شده بودند در جوار ذات لایزالش قرار داده و چون قطره ای در مقابل اقیانوس بیکران الهی اش محو و ناپیدایشان ساخت که گویی خود را رها و فانی در او شدند.

از او می خواهیم در این حال که این وصیت نامه را می‌نویسم‌ مرا از مهاجرین و مجاهدین در راهش قرار دهد و پس از آن پدر و مادرم را از من راضی و خشنود گرداند. سخن این است که نمی خواهم پند و اندرز برای برادران و خواهران دینی ام بگویم. آنان خود بیدارند و به دنبال کتابهایی که در این زمینه از ائمه و رهبران دینی باقیمانده رفته و می روند. تنها حرفم این است: ایها الناس به نظرم‌ وظیفه ام در قبال شما به عنوان کلام آخر با شناختی که از هستی در قلبم بوجود آمده، یعنی بدان رسیده ام این است که زندگی یعنی حرکت و حرکت در راه او اولا" بیراه است. تحقیقاً با خالص شدن و عالم شدن می توان در مسیر او حرکت کرد و از این حرکت همچون غذای لذیذی در جلوی فرد گرسنه ای بگذارند و آن شخص بخورد لذت برده و آن شوق و نشاط را چشیده و نشاط شهادت را لمس نمود.

بیائید مصداق این خبر شوید و واقعا شوید (تفکرالساعه افضل‌من عباده سبعیتن سنه) تا رستگار شوید. فلاح و نمونه مومنینی شوید که در قرآن در سوره های مختلف از جمله والعصر و فتح از آن یاد می شود و به موجب آیه شریفه (کل النفس ذائقه الموت) که هر انسانی بناچار می بایست روزی دار فانی را وداع گفته و به سرای باقی رهسپار شود و هیچ راه گریز و فراری نیست، چه بهترکه قبل از رفتن ره توشه بردارد و خود را آماده و مهیا سازد.

ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست/به هوای سر کویش پر و بالی بزنم

دوستان! حال که قرار بر این شده که از عالم فنا رخت بربندیم و به عالم بقا برویم چه بهتر که در بندگی خدا و جهاد اکبر و خدمت به خلق کوشا باشیم. آن طور که باید و پس از هجرت از مادیات مصداق (و هاجرو و جاهدو فی سبیل الله) گردیم که به اموال و انفس و در میدان جهاد اصغر در جبهه نبرد با استکبار جهانی یاری گر امام و پیشوایان گردیم و به حقیقت که بسیاری از برادرانمان این چنین هستند و شما مجاهدان و رزمندگان فی سبیل الله و ما و همه به حق که باید قدر این نعمت عظمی یعنی وجود مبارک حضرت امام خمینی را بدانیم که ایشان با رهبریهای پیامبرگونه اش و صبر و استقامت نمودنش پوزه جهانخواران را به زمین مالید و کمر آنها را خرد کرد و تو ای امام، دلگرم و شکرگزار باش که خداوند عالم این طور امت و این گونه مجاهداتی را در این جبهه نبرد با استعمار شرق و غرب در اختیار گذاشته و شما خانواده محترم شهدا، مفقودین، جانبازان و معلولان انقلاب صبر و استقامت کنید. در راه رضای خدا به فرموده امام بزرگوار فتح و پیروزی نزدیک است.

ولی تو ای مادر فرزند خوبی برایت نبوده ام مرا ببخش و شما برادران و خواهرم وصیتم به شما این است که به موجب آیه شریفه (الیوم اکملت لکم دینکم...) پس از اینکه عالم به علوم دینی گشتید وظیفه تان است که عامل باشید. ان شاءالله چون وجود انسان دارای ابعاد روحانی است باید از این علوم تغذیه گردد و در مسیر الی الله قرار گیرد تا به کمال مطلق نائل آید.

و اما وصیتم به شما ای پدر! از شما می خواهم و تقاضای عاجزانه دارم که اولا" مرا عفو بفرمائید. ثانیا"در ماه مبارک رمضان در شبهای قدر تا حد توان به مسلمین و مستمندان کمک کنید. مقداری از تربت کربلای اباعبدالله را در کف دست راستم بگذارید تا خود را بدان بزرگوار نزدیکتر حس کنم. در پایان آرزوی طول عمر برای امام و پیروزی برای رزمندگان اسلام را از ذات حق تعالی خواستارم.

انتهای پیام/