پزشک از معالجه او ناامید شده بود
به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید«محمودرضا شیخ ویسی»، چهارم اردیبهشت 1341، در شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش براتعلی، ستوانیار سوم ارتش بود و مادرش فاطمه نام داشت. در چهلمین روز تولدش دچار بیماری زرد زخم شد و بنا به گفته پزشک معالج تا سن 12 سالگی به طول انجامید. در این مدت آنچنان بیماری او را ضعیف کرده بود که پزشک تصمیم گرفت به زندگی او خاتمه دهد. اما عشق مادرش و داشتن تنها یک پسر سبب شد که مادر با این عمل پزشک مخالفت کند. مادرش با تزریق خون خود به بدن فرزند رنجور و نحیفش چندین سال متوالی عاقبت او را از مرگ نجات داد.
تحصیلاتش را تا دوم دبستان در تربت جام گذراند. سال 1358 مجددا به زاهدان منتقل شدند. سال چهارم را با موفقیت در زاهدان سپری کرد. پس از تحصیلات به دنبال کار رفت و در ماه مبارک رمضان با وجود گرمای طاقت فرسای تابستان و کار سخت سیم کشی، روزه می گرفت و تمام روز را کار می کرد. بسیار صادق، راستگو و درست کار بود. هرگز کمبود ها او را مضطرب و ناراحت نمی ساخت از زندگی با همه تلخی ها و شیرینی های آن شکوه ای نداشت.
سال 1360 به خدمت نظام فراخوانده شد. پس از دیدن آموزش های لازم همراه با عده ای از همرزمانش عازم جبهه شد. او هرگز از جبهه ننالید و به گفته دوستانش قبل از همه سنگرش را آماده می کرد و در عملیات اغلب سرپرستی گروه را بر عهده داشت. در آخرین دیداری که قبل از اعزام به جبهه با مادرش داشت هنگام خداحافظی مادرش گفت: پسرم اگر جبهه رفتی و اسیر شدی زیاد احساس ناراحتی نکن بلافاصله حرف مادرش را قطع کرد و گفت نه مادر برای من شهادت بهتر از اسارت است. چه بکشیم و چه کشته شویم در هر صورت پیروز هستیم. در ادامه به مادرش گفت؛ مادر مگر حسینیان زمان پیرو روح الله تن به اسارت اجنبی خواهند داد که تو محمود را امر به آرامش و سکوت می کنی، اگر محمود پیرو آن پیر جماران است هرگز تن به ذلت و خواری نخواهد داد و اگر هم اسیر شود آنچنان طاغوت و طاغوتیان را رسوا خواهد ساخت که آنان خود از اسیر کردن رزمندگان اسلام وحشت داشته باشند.
سرانجام بیستم اردیبهشت 1361 در مرحله دوم عملیات آزاد سازی خرمشهر این قلب تپنده خوزستان در جاده اهواز-خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل گردید. پیکر وی را در بهشت مصطفی شهرستان زاهدان به خاک سپردند.
