نامه‌ای از جبهه به برادر؛ روایتی از مهر برادرانه یک شهید

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «کوچک‌آقا احمدی» در خانواده‌ای زحمتکش در روستای گل‌تپه قزوین به دنیا آمد. با وجود مشکلات مالی، تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل کرد. پس از آن به کارگری مشغول شد و با شروع جنگ تحمیلی، در ۱۱ فروردین ۱۳۶۵ به خدمت سربازی اعزام شد. پس از آموزش‌های نظامی به جبهه‌های غرب کشور رفت و سرانجام در ۱۰ مردادماه ۱۳۶۶ در منطقه سومار با اصابت تیر مستقیم به شهادت رسید.


محرم علی احمدی  در پاییز ۱۳۶۵، نامه‌ای پر از دعا و سلام برای برادر کوچکترش "کوچک" که در جبهه می‌جنگید نوشت. این نامه ساده که سرشار از محبت‌های خانوادگی و دلتنگی‌های یک برادر بود، امروز به یادگاری ارزشمند از شهید کوچک آقااحمدی تبدیل شده است؛ شهیدی که کمتر از یک سال پس از دریافت این نامه، در منطقه سومار به شهادت رسید.  

متن نامه:

سلام و درود بی‌پایان،  

امیدوارم این نامه در حالی به دستت برسد که انشاءالله در پناه خداوند متعال، سالم و شاد باشی. پدرمان شیرمحمد احمدی، مادر فاطمه، برادرانم رمضانعلی و بیوک، همسر برادر و همه فامیل، هر کدام هزاران سلام و دعای خیر برایت می‌فرستند.  

کوچک جان! من محرم‌علی هم از صمیم قلب برایت آرزوی سلامتی دارم. رضا، زهرا و گل‌بها هم همگی به یاد تو هستند و دائم اسمت را می‌برند. همه دوستان و آشنایان هم پیام‌های سلامشان را به تو رسانده‌اند.  

برادر کوچولویم! بدان که همه‌مان اینجا دور هم، دلمان برایت تنگ شده، اما به خاطر همین که در راه خدا می‌جنگی، خدا را شکر می‌کنیم. انشاءالله که هر چه زودتر با پیروزی و سربلندی برگردی.  

محرم علی احمدی
۱۴ آبان ۱۳۶۵

این نامه ساده و صمیمی که نشان‌دهنده عمق روابط خانوادگی و ایمان این خاندان است، آخرین نامه‌ای بود که شهید کوچک آقااحمدی از خانواده دریافت کرد. او در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۶ در عملیات سومار به شهادت رسید و اینک این کلمات به یادگاری مقدس از او برای خانواده‌اش باقی مانده است.