جلوه ای از حکمت شهدا

«رؤياي صادقانه»

نوید شاهد لرستان:كرامت ديگري كه مدّتي عليرغم ميل قلبي ام نخستين بار است آنرا عنوان مي كنم اين است كه در بهار 1379چون مشغول تهيّة كلكسيون كاملي از عكس هاي برادرم به منظور زنده نگه داشتن ياد و خاطرة ايشان در قالب فيلمي بودم و با تحقيق و تفحّص عكس هاي مختلفي را جمع آوري كرده بودم ،مع الوصف يك روز عكسي را در منزل پدر زنش يافتم كه قبلاً هيچ وقت آنرا نديده بودم و چون فيلمش را نداشتيم به منظور ظهور آن عكّا سي هاي مختلف شهرستان نورآباد و خرم آباد را تماماً گشتم، مع الأسف همگي جواب منفي داده و اظهار

بي اطّلاعي كردند. عكس مزبور تنها يك نسخه بود و چاپ آن هم ضرورت داشت ، بنده نيز خسته و نگران و نوميد، هر چه فكر كردم فكرم به جايي نرسيد، تا اينكه در يكي از شب هاي جمعه (بعد از نماز صبح)بخواب رفتم ، در عالم رؤيا برادرشهيدم را در خواب ديدم و چون عكس مزبور از جيبم كمي پيدا بود فرمودند:‹‹اين عكس كيست ؟ ›› گفتم :« عكس شما ست ، آنرا امانت گرفته ام تا از رويش ظاهر كنم »نگاهي به عكس انداختند و ادامه دادند

اين عكس را در شهرستان نهاوند از عكاسي شيوا گرفته ام و فيلم آنرا هم خواستم ولي

گفتند :«الان فيلم را به شما نمي دهم ، يك بار ديگر برخواهي گشت و از روي آن ظاهر خواهي كرد!» (نهاوند شهري است كه بعلت وجود مسافت و پرت بودن آن از محيط زندگي ما هرگز فكر نمي كردم كه گذر برادرم به آنجا افتاده باشد ) بيدار شدم ، صحنات خواب پيش چشمانم مجسّم بود ، به هر تقدير قضيه را پيگيري كردم از يكي از همسايگان نهاونديم به نام غلام شهبازي پرسيدم : آيا نهاوند عكّا سي اي به نام شيوا دارد ؟ جواب مثبت بود. لذا عكس را به ايشان دادم ، به نهاوند بردند و عكا سي مزبور نيز تأئيد كردند كه عكس مال همين جا ست و فيلمش موجود است و اين تنها رؤياي صادقانه اي ا ست كه اخيراً ديده ام و هيچ وقت مرگ شهيدان را باور نخواهم كرد چرا كه ايمان دارم:‹‹ وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في سَبيلِ الله امواتاً بَلْ اَحْياء عِنَد ربِهّم يُرزَقونَ››.

راوی برادرشهید