هدف ما از جنگ اعتلای نام الله است
به گزارش نوید شاهد لرستان شهید سيدنظام الدين حيات الغيب اول بهمن 1348، در روستاي چگني از توابع شهرستان خرم آباد به دنيا آمد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. اول بهمن 1366، در ماووت عراق بر اثر اصابت تركش به شكم و سينه، شهيد شد. مزارش در بهشت رضاي شهرستان زادگاهش واقع است.
وصیتنامه شهید سید نظام الدین حیات الغیبی
(ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون )
مپندارید که شهیدان راه خدا مرده اند بلکه زنده اند وارد حیات ابدی شدند و در نزد خدا روزی دارند.
با درود فراوان به نائب امام زمان، خمینی بت شکن، این امید انقلاب، این قلب تپنده امت اسلامی و با درود به روان مطهر شهیدان به خون خفته راه حسین (ع) و به امید پیروزی رزمندگان اسلام و به امید روزی که پرچم توحید در سراسر کشور به اهتزاز درآورده شود.
خداوندا تو شاهد هستی که هدف ما در این جنگ اعتلای کلمه الله و سرنگونی تمام ستمگران و جناتیکاران و زورمداران و صدامیان است. خونهای شهیدان بخاطر این ریخته میشود تا زمینه حکومت عدل اسلامی به دست توانای حجت خدا، امام زمان (عج) آماده گردد. با ظهور حضرتش جهان و جهانیان باشند. اینک این واقعه را همچون روز روشن می بینم که به گفته امام امت می فرماید: صدام رفتنی است، جوانهای ما با دینی محکم و استوار و پایدار و با نیتی خالص به جبهه ها می آیند و جان خود را در راه حق از دست داده و شهید می شوند. بدانید در هر جایی باشید کاسه عمر شما لبریز میشود. بیدار باشید ک حتی تا آخرین لحظه عمر شیطان ما را رها نمی کند و حتی ممکن است که شما فردی با ایمان و با خدا باشید، که با لبی تشنه و سری از تن جدا، جان خود را در راه اسلام داده و به یاد طفل سقط شده حضرت فاطمه زهرا (س) و به یاد فرق شکافته مولا علی (علیه السلام) اشک بریزید و نیز شکر خدای را به جا آورید، که این امانت الهی را اینگونه تربیت کردید و تقدیم او نمودید.
الها! تو را شکر میگویم که مرا به جایگاه عاشقان و تشنگان دیدارت و شهادت در راهت رهنمون کردی. پروردگارا، مولاجان! دوست دارم تو را و می ستایم که راه شهادت را بر من گشودی. مولاجان! دوست دارم در راهت، در رسیدن به لقایت نه یکبار، بلکه صدها بار این جسم بی ارزشم را، گلوله های سرخ و آتشین و ترکشهای توپ و خمپاره دشمنانت بدرند و پاره پاره کنند تا وجود خاکیم را نابود سازند و عاشقانه بسوزم و به تو بپیوندم.
ای امت حزب الله برایم دعا کنید و از خدا بخواهید که قربانی شدن در راهش را و هدیه این خون بی ارزش را در راه اسلام و قرآن از این حقیر بپذیرد و به لطف کرمش قبول بفرماید. اگر جنازه ام بدستتان رسید، مرا نخست به منزل پدرم ببرید و در آنجا قدری مصیبت حضرت علی اکبر حسین (علیه السلام) خوانده شود تا بیاد واقعه جانسوز کربلای حسین (علیه السلام) بیفتد و اشک بریزید. باشد که مورد شفاعت آن بزرگوار واقع شویم انشاءا...
از شما امت شهیدپرور میخواهم که با دلی شکسته دعا کنید و از خداوند بخواهید که فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی را معجل فرماید و هرچه زودتر آتش جنگ را به نفع ایران اسلامی و مسلمین جهان به پایان برساند.