به یمن برکت ولایت فقیه، اسلام زنده شده است
به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید حجت اله سلیمانی دوم اسفند ۱۳۴۳، در روستای جلگه خلج از توابع شهرستان پلدختر چشم به جهان گشود. پدرش محمدآقا و مادرش آغاسلطان نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم دی ۱۳۶۵، با سمت معاون دسته در شملچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی در زادگاهش به خاک سپرده شد.
در وصیتنامه معلم شهید حجت اله سلیمانی آمده است:
بوی حق و عدالت و آن کلمه محبوب قرن که پرچم اسلام را در زمانی به دست گرفته که ابرجنایتکاران و فرعون‌منشان با زرق و برق دنیوی، چشم انسان‌های دربند را خیره کرده و روح بشریت را که از عالم ملکوت به جهان خاکی جهت کسب فضیلت نزول یافته تا غبارها و حجاب‌های این سرای فانی پوشانده تا از اصل خویش به دور نگه دارد و از خداپرستی به فرعون‌پرستی وادارند، غافل از آنکه فرزند مولای متقیان، اسوه فضیلت و چشمه جوشان عدالت و راهنمای بشریت به سوی صراط حق چون ستاره درخشان، عالم تشنه حقیقت را نورباران خواهد کرد و با روح مسیحای خود کالبد نیمه رمق انسان‌های شلاق خورده تاریخ را حیاتی نو بخشیده است.
من به‌عنوان یک مسلمان و یک مقلد از احکام روانبخش حضرت امام به تکلیف خود عمل می‌نمایم و اکنون که در مرحله جهاد هستم در راه اعتلای کلمه توحید می‌کوشم. باشد که بنده‌ای شاکر باشم اما پدر و مادرم و خواهران و برادرانم شما که با دشنه محبت قلب مرا در پیش خود دارید و یاد شما همیشه در جبهه مرا توان می‌بخشد؛ امید است که سلام گرم مرا بپذیرید و از دعای خیر، دوست‌دار خود را فراموش نکنید.
اگر من در راه خدا شهید شدم هرگز به شکلی گریه و زاری نکنید که باعث خوشحالی دشمنان اسلام گردد، وصیت من به خانواده عزیزم این است که پشتیبان ولایت فقیه باشید و امام را حتی برای یک لحظه فراموش نکنید، زیرا از راه و روش اوست که راه انبیاء زنده گردید و به یمن برکت وجود او اسلام زنده شده است.
از پدر و مادر مهربانم می‌خواهم که مرا حلال کنند و از خداوند بخواهند که قربانی آنها را قبول نماید و از خواهران بزرگوارم می‌خواهم که ادامه‌دهنده راه حضرت زینب‌کبری(س) باشند و مانند حضرت زینب، صبور و ادامه‌دهنده راه برادر خود باشند و از امت شهیدپرور می‌خواهم که همیشه و در همه حال در صحنه‌های انقلاب حضور داشته باشند و گوش به فرمان امام خود باشند و وحدت کلمه را حفظ نمایند.
از اینکه نتوانستم آن طوری که باید و شاید در حد یک فرزند حق‌شناس به شما خدمت کنم طلب بخشش دارم و امیدوارم که مرا عفو نمایید و از خانواده عزیزم می‌خواهم که اگر یک وصیتنامه مفصل ننوشته‌ام مرا ببخشند زیرا خودم را لایق شهادت نمی‌دانم و می‌دانم که شایستگی این مقام والا را ندارم، اما از دیدگاه خداوند تبارک و تعالی ناامید نبوده و نیستم زیرا او بخشنده و مهربان است اما ای برادران و خواهران و آنهایی که این وصیتنامه را مطالعه می‌کنید وصیت می‌نمایم از حریم اسلام و آیین محمدی و احکام شرعی دفاع نمایید زیرا رستگاری فقط در سایه بندگی خدا و پای‌بند بودن به احکام اوست و بس.
انتهای پیام/
