در آرزوی دیدار دختر

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید «علی قدم کرمی» در دوم دی ماه ۱۳۴۱ در روستای زردآلو در شهرستان دلفان به دنیا آمد. پدرش نورقدم و مادرش گل خاتون نام داشت. چون روستای محل زندگی او فاقد دبستان بود، به صورت متفرقه تحصیلات ابتدایی را تا کلاس پنجم ادامه داد.

پس از پایان تحصیلات برای کمک به امرار معاش خانواده، به کشاورزی مشغول شد. در دوران نوجوانی با نهضت اسلامی آشنا شد. در زمان راهپیمای یها، برای مقابله با رژیم پهلوی و منحوس شاه از روستا به شهر نورآباد مهاجرت کرد تا همراه مردم در راهپیماییها و تجمعات شرکت فعال و گسترده داشته باشد. اهل نماز و روزه بود. هر صبح هنگام اذان به پشت بام میرفت و با صدای بلند اذان میخواند تا همسایگان را برای نماز صبح بیدار کند.

دلرحم و رئوف بود، ولی زور بازوی عجیبی داشت که البته از آن استفاده نمیکرد، مگر زمانی که مظلومی مورد ظلم قرار میگرفت. در یکی از همین روزها، زمانی که دید یکی از آدمهای قلدر و زورگوی نورآباد با نوچه هایش بر سر فردی مظلوم حمله برده اند، به تنهایی جلوی آنها ایستاد. با دو دستش، دست دو تن از آنها را گرفت و آنقدر فشار داد که در مقابل فرد مظلوم زانو زدند. از آن پس، آن فرد و نوچه هایش وقتی علی قدم را میدیدند، پا به فرار میگذاشتند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی عازم جبهه های حق علیه باطل شد. از جبهه به دیدار خانواده آمده بود. با اصرار خانواده در تاریخ بیست و پنجم آبان ماه 1360 با یکی از اقوام دورشان به نام صغری عزیزی که خواهر شهید گرانقدر علی اکبر عزیزی و ساکن کوهدشت بود، ازدواج کرد. پس از ازدواج نیز دست از حضور در جبهه برنداشت.

پس از دو سال زندگی مشترک، در تاریخ یکم دی ماه 1362 خداوند دختری به او هدیه داد که نامش را همنام دختر پیامبر اعظم یعنی فاطمه گذاشت.

تولد فرزند باعث نشد که علی قدم دست از آرمانها و پیروی از حضرت امام بردارد. عشق به امام و جهاد در راه خدا در روح علی قدم موج م یزد. در جبهه ها حضوری مؤثر داشت. در عملیات خونین بدر پس از نبردی سخت و دشوار، به اسارت نیروهای بعثی درآمد و به زندان شماره ۲ شهر رمادیه عراق انتقال یافت.

مقاومت مثال زدنی علی قدم زیر شکنجه ی بی پایان جلادان رژیم بعث، زبانزد همه هم بندهایش در عراق بود. سرانجام این شهید عزیز با اقتدا به مولایش حسین (ع) مرگ سرخ را برگزید و زیر شکنجه ی ناجوانمردانه نیروهای بعثی در حالیکه سالها منتظر بود تا خانواده و دختر کوچکش را ببیند، در اوج مظلومیت و غریبی به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید علی قدم کرمی، این پاسدار سلحشور اسلام، سالها در غربت و در خاک عراق مدفون بود تا اینکه در سال ۱۳۸۰ پیکر مطهرش با اجساد تعدادی از کشته های عراقی مبادله شد و بر دوش هزاران نفر از مردم قدرشناس دلفان تشییع و در خاک وطن آرام گرفت.

انتهای پیام/