برای سعادتمان باید مبارزه کنیم

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید «عبدالرحیم کرم اللهی»، یکم مرداد ۱۳۳۷، در روستای هنام از توابع شهرستان الشتر به دنیا آمد. به‌ عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. بیست و هفتم مرداد ۱۳۶۴، با سمت آرپی چی زن در چنگوله توسط نیروی‌های عراقی به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و بیست و هشتم شهریور ۱۳۶۹، پس از تفحص، در روستای سیاهپوش از توابع شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید عبدالرحیم کرم الهی

خدا جان و مال اهل ایمان را به‌جای بهشت خریداری کرده و آن‌ها در راه خدا جهاد می‌کنند که دشمنان دین را به قتل برسانند و یا خود کشته شوند. این وعده قطعی است بر خدا و عهدیست که در تورات و انجیل و قرآن یاد فرموده و از خدا باوفاتر به عهد کیست. ای اهل ایمان شما به خود در این معامله بشارت دهید که این معاهده با خدا، به قیمت سعادت و پیروزی بزرگ است.

آری این راه انسان است که می بایست آن را بیابد و به طرفش بشتابد و با آغوش باز در این راه همه مسائلش را پذیرا باشد و این لیاقت بزرگی است که خداوند به ما عطا فرموده تا انتخاب کنیم و بشناسیم و با درکش و شناخت حقیقت اصلی که به‌جز او، صاحب سعادت دیگری نیست، به طرفش روی‌آوریم و در ادامه این راه آنگاه‌که عقیده ما نسبت به این مبدأ حیات به مخاطره افتاد بنا بر اینکه همه‌چیزمان با اوست و بدون این فکر و دنباله رویش چیز دیگری نداریم و بودنمان بدون داشتنش همانند نیستی می‌باشد.

پس برای حیاتمان و برای حقیقت وجودمان باید همه‌چیزمان را نثارش نماییم و همه‌چیز هم در این مرحله ارزش وجودی ندارد تا اینکه دوباره صراط مستقیم برای خودمان و فرزندانمان هموار نماییم.

پس ای خانواده گرامی ‌ای مادر رنج‌کشیده‌ام و ای برادران عزیزم و ای همسر گرامیم غم مدارید که این راه سعادت است نه مصیبت، مصیبت آن است که زنده باشیم و بر عقیده‌مان حمله کنند و قصد نابودی داشته باشند و ما نظاره‌گر باشیم که آن‌ها به ما حمله می‌کنند که ما بنده و درست همانند حیوانات باقی خواهیم بود که در این دنیا فقط خوردن و خوابیدن و دیگر غرایز حیوانی را می‌دانند.

پس باید برای سعادتمان مبارزه کنیم که افتخار دنیا و آخرت را به همراه دارد. افتخار آزادمرد بودن و بنده غیر خدا نبودن و زیر بار ظالمان نرفتن و افتخار آخرت که سعادت و آسایش ابدی است که امیدوارم بتوانم اگر خداوند قبول نماید شمارا هم شفاعت کنم.

از مادرم حلالیت می‌طلبم و می‌خواهم که بر من حلال کند شیره جانش را که به این‌جانب داده و نیز زحمات بسیاری برایم کشیده و همچنین بر من ببخشد اگر از طرف من ناراحتی برای ایشان پیش‌آمده که امیدوارم در آخرت و سختی روز محشر جبرانش نمایم و نیز از برادرانم حلالیت می خواهم و می خواهم که بی‌ادبی‌هایم را اگر خدایی ناکرده نسبت به ایشان انجام داده‌ام ببخشند.

از همسر عزیزم که عمری را در کنار هم گذرانده‌ایم و شریک رنجهای زندگیم بوده حلالیت می‌طلبم و اگر از بابت این‌جانب در این مدت زندگی مسئله ناراحت‌کننده‌ای برایشان پیش آورده‌ام پوزش می خواهم و خواهشمندم که بچه‌هایم را با تربیت اسلامی و در راهی که پدرشان رفته تربیت نماید و در این راه بکوشد و از طرف من، از همه اهل فامیل و دوستان و آشنایان طلب حلالیت نمایید.

در آخر به اهل خانواده و همسرم می گویم که بنابر گفته قرآن کریم در دنیا ساعتی بیش زندگی نمی‌کنیم و غم و شادی بنا بر اعمال در آخرت است که این وعده خداوند تبارک‌وتعالی است و نیز بدانید که مسائل و مصیبت‌ها آزمایش است که خداوند به همه شما صبر و پایداری و توجه به خویش عنایت نماید.

و السلام علیکم و رحمه الله

انتهای پیام/