شهید «محرم رضایی‌شالی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «وحدت، عامل پیروزی است. اسلام را فراموش نکنید. با هم دوست باشید که اتحاد و دوستی شما سبب شکست حتی دشمنان اسلام خواهد بود ...»
شهید «علی غلام‌رضایی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «پیامی که برای ملت مسلمان ایران دارم، این است که با هم همکاری داشته و همه در خط امام باشند. از شایعه پرهیز کنند و فقط و فقط از امام محافظت کنند ...»
همزمان با سالروز ولادت شهید «هاتف غفوری» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «امام و یارانش را هیچگاه تنها نگذارید که اگر علی(ع) را تنها نگذاشته بودیم، حق علی(ع) از بین نمی‌رفت و اجرای احکام قرآن تعطیل نمی‌شد ...»
همزمان با سالروز ولادت شهید «صفت‌الله نوروزی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «برادرانم! نگذارید سلاحم بر زمین بماند؛ در هر سنگرى، پشتیبان انقلاب و امام باشید؛ با اتکا به قرآن، به قلب دشمنِ اسلام نشانه روید ...»
شهید طلبه«محمدباقر توکلی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «برادرانم! هوشیار باشید و تا آخرین قطره خون از میهن اسلامى دفاع کنید و براى آزادى کشور، با کفار و منافقین بجنگید و بدانید که شهادت، افتخار است و هیچ وقت از خود ضعف و سستى نشان ندهید ...»
شهید «محمدرضا صباغ‌زیارانی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «سزاوار نیست حتى یک کلمه علیه این نظام سخن گفته شود و درست نیست حتى یک ساعت بى‌تفاوت ماند. باید در همه حال در یارى نظام جمهورى اسلامى تا سر حد امکان کوشا باشیم ...»
شهید «حسین علی‌مردی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «دعا زیاد بخوانید که بهترین عبادت و فرمانرواى عبادت، همان دعا است؛ در هر لحظهاى که حال دعا در شما پدیدار شود، مهر و محبت از دل‌تان بیرون نرود ...»
همزمان با سالروز شهادت مفقودالاثر«علمدار مددی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «در مراسم شهادتم به جای خرما، شیرینی پخش نمایید؛ چرا که شهادت، خیلی شیرین است و در واقع عروسی یک پاسدار است ...»
همزمان با سالروز ولادت شهید «محمدرضا بابایی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «برادران! اتحاد و یکپارچگی خود را بیش از پیش حفظ کنید. البته الحمدلله، انقلاب ما از هر نظر رو به تکامل است؛ ولی از نظر اخلاقی باید از سایر انقلاب‌ها جلو باشیم که نیستیم! در حالی که جامعه سخت احتیاج به این مهم دارد ...»
همزمان با سالروز شهادت «فرهنگ ابراهیمی» و در آستانه برگداشت عید سعید غدیرخم، در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «گواهی می‌دهم که محمد (ص) برگزیده و پیام آور خدا می‌باشد و علی(ع) جانشین و ولی خدا می‌باشد ...»
شهید «مهدی رحمانی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خواهر عزیزم! این نصیحت را از من قبول کن و فرزندان خود را خوب تربیت کن و حجابت را رعایت کن؛ چرا که بیچارگى ما زمانى فرا مىرسد که بین ما تفرقه بیفتد ...»
فرازی از وصیت‌نامه شهید «سیدعلی حسینی‌حسین‌آبادی»؛
شهید «سیدعلی حسینی‌حسین‌آبادی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «مواظب امام عزیز و بزرگ باشید. او را تنها نگذارید و سخنانش را به جان و دل بپذیرید و با رأى خویش، گفتههایش را تفسیر نکنید؛ چرا که ما هر چه داریم از اوست و از قیام بزرگ اوست ...»
شهید «سعید احمدی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است:«بدانید که هیچگاه و هیچ زمانى با استکبار جهانى به توافق نخواهید رسید و همیشه با او در نبرد خواهید بود؛ زیرا استکبار جهانى ذاتاً تجاوزگر است و مطمئن باشید که اگر امروز دم از صلح و دوستى با شما بزند، فردا خیال استعمار شما را دارد ...»
همزمان با سالروز ولادت شهید «جعفر سوهیل» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «مادر جان! تو باید مانند مادر وهب باشى و چیزى را که در راه خدا دادى، پس نگیرى. پدر جان! تو هم باید ابراهیم گونه رفتار نمایى ...»
شهید «حبیب‌الله محمدبیگی‌سلخوری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد:«فراموش نکنید که باید از خون شهدا حراست کرد و پاسداری نمود و مسئولیت سنگین شیعه بودن را به یاد آورد ...»
شهید «نبی‌الله محمدی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «من می‌روم و همه شما نیز خواهید آمد؛ پس در زندگی سعی کنید آزاده باشید تا حرص‌های دنیا فریب‌تان ندهد ...»
همزمان با سالروز ولادت شهید «پرویز محمدبیگی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «ای جوانان! همه در برابر ملت‌های تحت ستم فلسطین، لبنان و عراق مسئولید. برخیزید و بکوشید تا به یاری الله، آنها را از زیر یوغ چپاولگران نجات دهید. خواهرم! حجابت و برادر! نگاهت را حفظ کن ...»
شهید «رجبعلی بکشلو» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «خواهرم تو باید با حفظ عفت و حجابت که بُرنده‌تر از سلاح رزمندگان در جبهه‌هاست و تربیت فرزندانی سالم و مجاهد در مقابل دشمنان اسلام پا به پای رزمندگان و مجاهدان در راه خدا، با کفر به جنگ و مقابله برخیزی ...»
شهید «محمدموسی قلیچ‌خانی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «به جبهه می‌روم تا دِینی را که نسبت به دین و مملکتم دارم، ادا نمایم و چنانچه در این راه شهادت نصیبم شد، بدانید که آرزوی من است ...»