شهید«مجتبی اسکندری»، در بخشی از وصیت نامه خود نگاشته است: طبق گفته امام خمینی، باید به جبهه بروم که اگر شهید شدم پیروز هستم و اگر شکست خوردیم اتمام حجت کرده‌ایم و باز هم پیروز و زنده نام هستم.
به مناسبت سالروز شهادت شهید «علی‌اکبر برهانی» دست‌نوشته این شهید گران‌قدر برای علاقه‌مندان منتشر می‌شود. در گزیده‌ای از دست‌نوشته‌هایش در وصیت‌نامه‌اش می‌خوانیم: «امیدوارم از سربازان واقعی امام زمان(عج) باشید.»
شهید «عباس حسین‌پور» در قسمتی از وصیت‌نامه خود نوشته است: «پدر، مادر، خواهرم، برادرم و زن داداشم، چقد عزیزند فهمیدم که باید به شما خوبی کرد و خداوند متعال ما را به جبهه‌های غرب و جنوب کشور شیفته خود و ائمه معصومین کرد و همینطور در آخر شهادت را نصیبم کرد و حال که در آنجا در دنیای خوب و با محبت میان شهدا هستم.»
شهید دانش آموز «حمید بهزادپور» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «اگر رزمنده‌ای شهید شود پیام خون او را به وسیله تبلیغ می‌شود عملی کرد تا همگی مردم دیگر آگاه شوند و به راه صحیح هدایت شوند خود اینکه شما اخلاق اسلامی را رعایت کنید، تواضع، فروتنی، صبر ... یک نوع تبلیغ است.»
شهید علیرضا سرلک‌نوروزی جوان بسیار مومن و با ایمان بود که به هیچ وجه نمازش ترک نمی‌شد. عضو فعال بسیج بود. در پایگاه و بسیج انجام وظیفه می‌کرد تا اینکه در سال ۱۳۷۷ به خدمت سربازی فراخوانده شد و از طریق نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران لشگر ۲۳ تکاور راهی منطقه عملیاتی دهلران شد.
شهید «رضاعلی بهرام بیگی» در وصیت‌نامه‌اش نوست: «ای کسانی که وصيت‌نامه مرا می‌خوانيد بخاطر من و شهدای ديگر ناراحت نباشيد زيرا شهدا راهی را انتخاب کرده‌اند که امام حسين (ع) انتخاب کرده شما نگران آينده انقلاب نباشيد.»
شهید «اصغر اسد بیگی» در بخشی از وصیت نامه خود نوشته است: دشمن بداند که شهید نه تنها با خون خود راه جامعه را ترسیم می‌کند، بلکه به آیندگان می‌آموزد که خون بر شمشیر پیروز است و همچنین می‌آموزد که هر گاه ملتی با ارادۀ پولادین و عزمی راسخ به پا خواستند هیچ گونه سلاحی آنها را جلودار نیست.
شهید «نظر علی اسدی» در بخش دوم وصیت نامه خود آورده است: خواهرانم! من از ميان شما مي روم ولي وارد جهانی درخشان مي‌شوم پس براي من ناراحت نباشيد و وحدت بين خود را حفظ كنيد.
شهید«جواد مرند جانی» در بخشی از وصیت نامه خود نوشته است: سپاس خدای را که ما را آفرید و به ما توانایی داد که خوبی را از بدی تشخیص دهیم و در مقابل کافران بایستیم و اگر آنها با ما وارد جنگ شدند با آنها بجنگیم و آنها را به هلاکت رسانیم چه بکشیم و چه کشته شویم در دو حالت پیروزیم.
شهید «عیسی بهاردوست صومعه‌سرا» نوشته است: «من با اراده و عشق به خدا و عشق به رهبرم به جبهه رفتم، وقتی من تهران بودم عده‌ای از دوستان و فامیلهایم به من می‌گفتند چرا آنقدر به جبهه می‌روی؟ بله اینها نمی‌دانستند که وقتی کسی عاشق به خدا شد دیگر نمی‌تواند بماند اینها نمی‌دانستند که من دنبال چه چیز هستم اینها نمی‌دانستند که شهادت مردن نیست بلکه شهادت از نو زنده شدن است.»
شهید «محمد ایاسه» در وصیت‌نامه‌اش می‌نگارد: «این جبهه‌ها برای آگاهی است که ما خود را باید در دانشگاه جبهه بسازیم و بعد از آن سعادت حضور در بهشت را پیدا می‌کنیم و بگویند این هم از دانشگاهِ جبهه.»
شهید «محمود امیدوار» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «از امت مؤمن درخواست می‌کنم دعا کنید و از خداوند بخواهید تا کشته‌شدگان این جنگ را با شهیدان عاشورا و اُحد محشور گرداند!»
شهید «علی‌اکبر امین‌طباردرزی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «دعا کنید که خداوند مرا در زمره شهیدان اصیل درگاهش قرار دهد و مرا غسل ندهید و کفن نکنید، چون رهبرم حسین (ع) نه کفن داشت و نه غسل.»
شهید «حمیدرضا آرونی کاشی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «بکوشید تا خود را از شر نفس راحت کنید و به خواهش‌های نفسانی خود پشت پا بزنید که این راه تقوا پیشگان است.»
در وصیت نامه شهید علی رحیمی کوهبنانی آمده است: برادران، خواهران، اقوام و خویشان، چونکه دست من از دامان دنیا کوتاه است سعی کنید هر کاری که می‌کنید در مرحله اول رضایت خداوند را در نظر بگیرید.
شهید«محمد محمدی تخت شاه» در قسمتی از وصیت نامه اش می نویسد: اگر طریقه مبارزه را فهمیدم و جهاد در راه خدا را آموختم از شما پدر و مادر خوبم آموختم عزیزانم حلالم کنید که به حلالیت شما سخت محتاجم. هر چند که نتوانستم برای شما کاری کنم اما شما به خوش قلبی تان مرا ببخشید و حلالم کنید.