شهید حشمت اله فاخری

شادترین لحظه ای که او را دیدم لحظه ای بود که پدرم به او رضایت داد. او بعد از رضایت پدر دیگر سر از پا نمی شناخت. با همه خدا حافظی کرد ، رفت تا به آرزوی دیرینه اش که همان شهادت در راه خدا بود برسد.