روستای پناه کندی

همچون سایر مردان مبارز جبهه های نبرد حق علیه باطل لحظه اي آرام نمی نشست و از چيزي واهمه نداشت. همیشه مي گفت: «اگر واقعا لايق شهادت باشم نصيبم مي شود»