محمدباقر آقایی

این اواخر خیلی دلم برایش تنگ شده بود. عید هم به خانه نیامده بود. ماه رمضان بود هر روز دعا می کردم زودتر بیاید. وسط های ماه رمضان بود که آمد و این آخرین باری بود که پیش ما بود . او دیگه مثل قبل نبود شور و شوق جبهه در او خیلی زیاد شده بود آدم ماندن اینجا نبود. چهره اش نور خاصی داشت. شکل آسمانی ها بود. از جنوب که آمد ریش بلندی داشت و کمی هم زیر افتاب پوستش تیره شده بود. چند روز ماند بعد به سردشت رفت. در انجا بود که شهید شد.

مبادا روي خون اين شهدا پا بگذاريد و بي احترامي به آنها كنيد. جوانان اين مملكت مثل مرغاني كه شكار مي‌شوند در خاكها و آبهاي جبهه پرپر شده‌اند. آنها رفتند و گفتند : امام و اسلام را به شما سپرديم و آنها روي صفحه كاغذ يا به صورت كلامي نگفتند. آنها عملا با گذشت از جان خود كه عزيزتر از جان چيزي نيست به ما گفتند و ثابت كردند و گفتند كه ديدار ما روز قيامت. واقعا واي بر كسانيكه كوتاهي مي‌كنند.