نوید شاهد البرز زندگی‌نامه سردار شهید «حمیدرضا گلکار» از فرماندهان شهید دوران دفاع مقدس را منتشر می‌کند. از مادر این شهید گرانقدر روایت شده است: «حمید امانتی بود که خداوند عنایت کرده و به دست من سپرده بود و هدیه‌اش را به او با سربلندی باز گرداندیم.»
نوید شاهد- "مسیر بهشت" نام برنامه ای است که هر روز قبل از اذان متناسب با تاریخ شهادت شهدای استان یزد از شبکه استانی پخش می شود. این برنامه تمام شهدایی که در یک روز به شهادت رسیده اند را به صورت انیمیشن سه بعدی نمایش می دهد. نوید شاهد این کلیپ را برای علاقمندان منتشر می کند.
نویدشاهد- "جمعه ی سیاه" داستانی از روایت کشتار مردم در میدان ژاله؛ ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، از کتاب "روزهای انقلاب" به نویسندگی حسین نیری است. نویسنده در این کتاب به توصیف این روز سرنوشت ساز در تاریخ انقلاب پرداخته است. این داستان را می خوانید.
نوید شاهد - به مناسبت سالروز قیام خونین 17 شهریور، پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد خراسان شمالی اقدام به طراحی و انتشار پوستر ویژه این روز کرده که در ادامه تقدیم حضور علاقه مندان می شود.
نوید شاهد - مثل کسی که در رودخانه قرار می‌گیرد، نمی‌فهمیدم که به کدام سو می‌روم ولی سعی داشتم وظیفه‌ام را به خوبی انجام بدهم و سه گوشه میدان را کنترل کردم و عکس‌های آن روز از ماندگارترین عکس‌ها شد.
در 24 مهر سال 1357، عوامل رژیم پهلوی با هجوم به مسجدجامع کرمان بخشهایی از مسجد و نسخ قرآن را به آتش کشیدند و مردم را مورد ضرب و شتم قرار دادند، در این حادثه «محمد باقدرت جوپاری» و «غلامرضا یزدان شناس» به شهادت رسیدند.
از روز هفدهم شهریور سال ۱۳۵۷ خاطره‌ای در ذهن دارم. قبل از آن‌که این حادثه‌ی خونبار در تهران اتفاق بیفتد، سیاست رژیم ستمشاهی به دنبال این بود که مبارزان و به تبع آن ملت ایران را، به تندرو و کندرو، افراطی و معتدل تقسیم کند. این، نکته‌ی خیلی قابل توجهی است که امروز مثل آیینه‌ای، همه‌ی عبرتها را به ما درس میدهد. کسی که روزنامه‌های آن وقت و اظهارات مسؤولان رژیم ستمشاهی را مطالعه میکرد، میفهمید که اینها میخواهند کسانی را که در مقابل آنها هستند و مبارزه میکنند، از هم جدا کنند.
در پی سیاست سركوب خونین رژیم در اواخر بهار تا اواسط تابستان1357 ه.ش. از شدت و گستره اعتراضات و فعالیت های مخالفان تا حد زیادی كاسته شد و در تیر ماه همان سال، اوضاع كشور كاملا رو به آرامش نهاد. ناظران خارجی، مفسران سیاسی و كارشناسان رژیم به این جمعبندی دستیافتند كه شاه پس از یك رشته درگیری با شورشیان و سركوب مخالفان از دی ماه1356 تا خرداد1357، اكنون ابتكار عمل را به دست گرفته و كاملا بر اوضاع مسلط گشته است و اكنون هیچ خطر جدی رژیم را تهدید نمی كند.
جمعه روزي بود بامدادان كه هزاران زن و مرد و كودك شال و كلاه كرده و از خانه‌ها بيرون زدند. از كوچه‌ها و پس كوچه‌هاي جنوبي‌ترين و شرقي‌ترين محلات تهران براه افتادند و رفته رفته به رودي انساني در خيابانهاي مركزي تهران تبديل شدند.
آنانكه تاريخ انقلاب اسلامي ايران را مطالعه كرده و يا خود در پيدايش آن نقش داشته اند، به خوبي مي دانند كه روند رخداد اين محاسبه بزرگ در زمستان 56 به انتشار مقاله توهين آميز درباره حضرت امام (ره) تسريع شد.
هفته گذشته جمعیتی كه پیشاپیش آن نوجوانان و زنان محجبه حركت می كردند ، در میدان ژاله واقع در مركز تهران تجمع كردند . آنان كه خشمگین از برقراری حكومت نظامی از ساعاتی پیش بودند ، با سر و صدا از دعوت آیت الله نوری كه یك رهبر مذهبی است و آنان را به پراكنده شدن ترغیب می نمود ، سرپیچی كرده و سپس به پرتاب سنگ و آجر به سوی سربازان پرداختند .
نوید شاهد: مردم هر روز راهپیمایی میكردند. دهها هزار تن از تظاهر كنندگان مخالف و قدرتمند ، با سردادن شعار از خیابان‌های تهران ، پایتخت نامأنوس ، رد می‌شدند. مردم با فریاد و طنین صدای مخالفین ،به جوش و خروش درآمدند. موضوع اعتراض مردم ، سیاستهای فرمانروایی محمدرضا شاه پهلوی ،بود. برخی پلاكاردهایی با خود حمل میكردند كه خواستار خلع شاه بود سایرین خواستار بازگشت آزادی‌های سیاسی و مدنی نادیده گرفته شده‌ی گذشته و اجرای قوانین اسلامی بودند.
سال پایانی حكومت پهلوی در حالی آغاز شد كه علیرغم اوج گیری اعتراضات مردمی ،كمتر كسی باور می‌كرد كه این رژیم نتواند سال جاری را به پایان برساند البته بودند كسانی چون امیراسدالله علم � یار همراه محمدرضا پهلوی � كه در یادداشتهای روزانه‌اش فروپاشی حكومت را پیش بینی كرده بود، اما هنوز زنگ خطر جدی در بین رجال پهلوی به صدا در نیامده بود.
تابستان 1357 دوره پر التهابی آغاز شد كه به سقوط حكومت انجامید.
شهريور از ايام الله است؛ روزي كه شهدا سند �استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي� را با خون خويش امضا كردند و با خروش سرخ تكبير، كاخ سياه استكبار را سرنگون ساختند. در این روز، مرزهاي بيگانگي و جدايي در هم شكست و مردم يكپارچه به پا خاستند و به رهبري امام بت شكن، در زير لواي توحيد گرد آمدند و عاشقانه راه حسيني را برگزيدند.