اسدالله زارعی

در سال‌های انقلاب همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی شهرستان کبودراهنگ در مبارزات حضور یافت و در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران گام برداشت. پس از پیروزی انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی بنابر وظیفه شرعی و قانونی به عنوان سرباز به ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

پدرم و مادرم مى دانم كه با شنيدن مرگ من قدتان خميده خواهد شد ولى همان قد خميده افتخار شماست و در روز قيامت براى شما افتخار است. اميدوارم كه مثل مادران ديگر صبر داشته باشيد و مثل پدران فقط صبر داشته باشيد. خداوند هر لحظه ما را به امتحان وا مى دارد.

اسدالله زارعی ، یکم فروردین ۱۳۴۰، در روستای دربند الموت از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش شیردل، کشاورز بود و مادرش صفیه نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. روحانی بود. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. بیست و یکم مرداد ۱۳۶۷، در پادگان خاتم‌النبیا قزوین هنگام آموزش نظامی بر اثر انفجار گاز و سوختگی شدید به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.