آنانكه ايمان آوردند و از وطن هجرت گزيدند و در راه خدا به مال و جان جهاد كردند آنها را نزد خدا مقام بلندي است و آنان بخصوص رستگاران و سعادتمندان دو عالمند .
شهادت چيزي است كه انسان بايد هميشه در آغوش خود بگيرد من از خداوند مي خواهم با نوشيدن اين شربت مسرت آميز پرونده زندگي من بسته شود ما بايد مثل حسين به شهادت برسيم.
شهید جواد رسولی در وصیتنامه خود می‌نویسد: آيا زندگى دنيوى قفسى براى انسانها نيست؟ پس بايد ما تكليفمان را اداء كنيم و اين قفس را بشكنيم و به سوى معشوق خود يعنى خدايمان پر كشيم.
شهید نعمت‌اله شجاعی خطاب به مادرش می‌نویسد: هرگز قطره اشكى در چهره‌ات مشاهده نشود و خنده پيروزى و قبول شدن در امتحان الهى بر لبانت نقش بسته و به خداى بزرگ اثبات كن كه آنچه داده اى، تنها يك امانت بوده است.
شهید تقی آقابابایی فرزند قاسم در سال 1346 در روستای کرمجگان از توابع قم چشم به جهان گشود. او در تاریخ 62/8/29 در منطقه پنجوین ندای حق را لبیک گفته و به شهادت رسید.
پدر عزيزم من مى دانم كه تو خيلى آرزو براى من داشتيد ولى عشق و علاقه كه فرزندت داشت اجازه نمى داد و هرلحظه بر قلبم غلبه مى كرد ، اين عشق و علاقه اى بود كه از حسين و يارانش بر همه مسلمين برگشته است.
بار الهي، عمري مصيبت كردم. تابع هواي نفس بودم و حال از سرگشتگي و پشيماني از گناهان گذشته به تو روي آورده ام. اي كه پناه دهنده بي پناهان بتو پناه مي برم از ظلمت و تاريكي كه جهان را پر از فساد كرده است.
شهید مصطفی اسفندانی فرزند فتح الله در سال 1342 در تهران چشم به جهان گشود. او در تاریخ 62/8/29 در منطقه پنجوین در عملیات والفجر 4 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
نكند در غفلت بميريد كه على(ع) در محراب عبادت شهيد شد . نكند در رختخواب ذلت بميريد كه حسين (ع) در ميدان نبرد شهيد شد . و مبادا در حال بى تفاوتى بميريد كه على اكبر حسين براى حسين (ع) و با هدف شهيد شد .
شهید خلیل کوچکی هریکنده فرزند على گدا متولد 25 اسفند ماه 1345 در شهرستان بابل مى باشد كه در تاريخ 10 آبان ماه 1361 در منطقه موسيان به درجه شهادت نائل آمد.
شهید مصطفی انصاری در وصیتانامه خود می‌نویسد: اى برادر و اى خواهر! قدر اين اسلام را بدانيد كه با خون عزيزانى آبيارى شده و زنده مانده است و با بهاى خون هزاران، هزار شهيد به دست آمده است.