چمن تهرانی - صفحه 2

یادیاران غزلی از محمدرضا یاسری

گفتا شرارِ آهی، از جانِ داغداری از دیدگان دمادم، ریزم گلابِ ماتم

گر بریدی دل زِ سر، این گوی و این میدان عشق قصه فرهاد و مجنون این زمان منسوج شد

رهسپاران باشتاب، اینک بگوش دل نیوش کز درایِ کاروانها، گوشِ گردون پرصداست

در پی دشمن ما، جمله شیاطین بودند حال آن لشگر افتاده ز پا را نگرید