مرا با لباس پاسداری به خاک بسپارید

وصیت می کنم که با لباس مقدس پاسداری به خاک سپرده شوم، زیرا این لباس خیلی مقدس است چون امام و رهبر فرمود: "ای کاش من هم یک پاسدار بودم".

زمانی که امام چنین ادعایی دارد می شود به مقام و شخصیت و تقدس پاسداری پی برد، اما امام به پاس مقام آن برادران شهیدی که در لباس ایثار کرده و حماسه ها آفریدند و همچون حسین(ع) در کربلاهای ایران عاشورا ها به پا کردند و در شبها زاهد شب گشته و با خدای خود به مناجات برخاستند و پس از رازو نیاز با خدای خود به دشمن کافر هجوم رده و با خون خود درخت انقلاب اسلامی را آبیاری نموده و چنین صحبت می نماید: «ای کاش من هم یک پاسدار بودم .

و حال تو برادر پاسدار باید به خود آیی و تمامی هواهای شیطانی را از خود دور کنی و می دانم دور کرده ای و باید به خود راه ندهی که می دانم راه نخواهی داد و با آگاهی راه مجاهده را در پیش گیری و علی وار در جبهه کفر و نفاق بجنگی.

بنابراین به تو پدر و مادرم می گویم که شکر خدا را به جای آرید که توانسته اید کسی را در این مسیر به پیشگاه حق تعالی تقدیم دارید.

نمی گویم پس از شهادتم گریه نکنید ولی گریه تان از روی شوق باشد زیرا اگر خدای ناکرده از روی ناراحتی گریه کنید دشمنان شاد می شوند که آنها باید همیشه در نکبت ناراحتی باشند می دانم که خیلی آرزوی خوشبختی فرزندانتان را داشته اید.