فرمانده شهیدی که با پای برهنه در عملیات شرکت کرد
به گزارش نوید شاهد لرستان، در یکی از پاتک‌های علیه رژیم بعث عراق در منطقه دربندی‌خان قبل از شروع کار با یک خودرو به تعداد رزمندگان، پوتین مخصوص برف (چکمه) که برای راحت‌تر شدن عبور رزمندگان از مناطق برف گیر به منطقه عملیاتی ارسال شده بود، توزیع چکمه‌ها که به پایان رسید یکی از افراد به نشانه اعتراض به اینکه چکمه اندازه پایش نیست با مامور توزیع چکمه درگیر شد، پس از مشاهده این ماجرا توسط شهید اسدمراد بالنگ، شهید چکمه‌هایش را به آن مرد داده و خودش با پای برهنه به ادامه نبرد رفتند.
شهید اسدمراد بالنگ در حوالی ظهر یک روز بهاری در سال 1342 در شهر کوهدشت از یک خانواده مذهبی متولد شد.
ایشان در زمان راهپیمایی‌های زمستان 1357 چهارده ساله و کلاس اول راهنمایی بودند و همپای دیگر دانش آموزان در راهپیمایی و تظاهرات خیابانی شرکت داشتند، بعد از انقلاب هم وارد پایگاه‌های مقاومت شبانه شد و زمان جنگ تحمیلی هم همراه عموم مردم به جبهه رفت.
اولین عملیاتی که این شهید شرکت داشتند، عملیات طریق القدس بود که به فتح بستان انجامید. پس از آن به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کوهدشت درآمده و در اکثر عملیاتها شرکت داشتند از جمله عملیات فتح المبین، بیت‌المقدس، رمضان، محرم، والفجرها، عاشوراها، کربلاها و سمت مسئول بهداری گروهان‌ها و گردان‌ها را به عهده داشت. آخرین عملیاتی که شرکت داشتند عملیات کربلای 5 بود که عاقبت ایشان به شهادت انجامید.
از جمله دوستان این شهید، شهیدان احمد دارابی، علی حاتمی، محمود رضایی، علی محمد کوشکی، حجت اله سرتیپ نیا، فیروز سرتیپ‌نیا، حمید سوری، سعادت قبادی و تعداد زیادی دیگر از خیل شهیدان.
ایشان چند ماه قبل از شهادت عقد کرد البته به سفارش خانواده و دوستان. هر موقع می گفتیم خوب عروسی کن با خنده می گفت اگر عمری بود بعد از پیروزی. یک روز گفت من عقد نموده‌ام تا دینم کامل گردد. دوستان نقل می‌کنند که ایشان مورد علاقه فرماندهی لشگر، تیپ، گردان بوده است.
بارها اتفاق افتاده است که افراد تحت فرماندهی ایشان از رعایت اصول زیردستی ایشان تعریف کرده و ایشان را ستوده‌اند.
به مسئولین مملکتی عشق می ورزید و علاقه خاصی به حضرت امام (ره) داشت و حضرت امام را به مثابه یک نعمت بزرگ میدانست که خدا به این ملت هدیه کرده بود.
سرانجام در عملیات کربلای 5 سحرگاه روز بیست و هفتم دیماه 1365 در حوالی کارخانه پتروشیمی بصره مورد اصابت تیربارهای خصم کافر از ناحیه پهلو قرار گرفت و دو روز بعد جسد مظلومش در حالی که کوهدشت خالی از سکنه شده بود و از دست بمب باران وحشیانه صدام به بیابان‌ها پناه برده بودند در قبرستان بهشت زهرای کوهدشت تدفین گردید و به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
