شهید «محمود صارمی» اسوه‌ای برای فعالیت رسانه‌ای است

به گزارش نوید شاهد لرستان، «هفدهم مردادماه سال۷۷؛ اینجا محل کنسولگری ایران در مزار شریف است، من محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران هستم، گروه طالبان چند ساعت پیش وارد مزار شریف شدند».

خبر فوری: مزار شریف به دست طالبان سقوط کرد، عده‌ای از افراد طالبان در محوطه کنسولگری دیده می‌شوند، به من بگویید که چه وظیفه‌ای…» ناگهان ارتباط تلفنی قطع می‌شود.

این آخرین صدای رسای خبرنگار جمهوری اسلامی ایران بود و پس از آن خبر شهادت وی و کارکنان کنسولگری، کشوری را در غمی بزرگ فرو می رود و روز هفدهم مرداد به نام روز خبرنگار نامگذاری می شود.

محمود صارمی در سال ۱۳۴۷ در در روستای چهاربره شهرستان بروجرد از توابع استان لرستان متولد شد.

دوره ابتدایی را در همان روستا به پایان رساند و برای ادامه تحصیل روانه شهر بروجرد شد و در منزل خواهرش سکونت نمود.

پس از شرکت در کنکور سراسری و پذیرفته شدن در رشته جغرافیا به تهران مهاجرت کرد.

خانواده محمود هم به شهر مهاجرت کردند و بعد از گذراندن چند ترم از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران راهی جبهه‌های نبرد شد و مدت ۱۷ ماه را در آن جا گذراند.

محمود، مجددا به دانشگاه بازگشت و به ادامه تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۷۰ مشغول به همکاری با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران شد.

در سال ۱۳۷۱ در حالی که به تحصیلات خود در مقطع کارشناسی ارشد ادامه می‌داد، ازدواج نمود. در تاریخ ۱۳۷۵ به عنوان مسؤول دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی در مزار شریف افعانستان انتخاب شد.

دو سال پس از حضور در افغانستان، به همراه ۸ نفر از کارکنان سرکنسولگری ایران در این شهر توسط عوامل گروه طالبان به شهادت رسیدند.

پیکر آنان ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ به تهران منتقل شد و به خاک سپرده شد.

شورای فرهنگ عمومی کشور در اولین سالگرد این رخداد، هفدهم مردادماه را به پاس قدردانی از این شهید والامقام بعنوان «روز خبرنگار» نامگذاری کرد

شهید محمود صارمی، اسوه ای ماندگار عرصه خبر است و الگویی برای فعالان رسانه است.

شهید صارمی تا پای جان قلم در دست داشت و به دنیا نشان داد، برای اسوه و الگو شدن باید شهامت، رشادت و ایثار داشت.

فرازی از وصیتنامه شهید محمود صارمی

برادران و خواهران جهادگر خطاهای من گنه کار روسیاه را که باعث رنجش شما شده ببخشید تا خدای بزرگ از من راضی شود.

ای خدا مرا که در اثر غرور و خودپرستی گناه می‌کنم ببخش زیرا این بدن ضعیف من توانایی تحمل آتش جهنم را ندارد و خدایا مرا جزء توبه کاران واقعی قرار بده.

انتهای پیام