خداوند ضامن روزی ما است

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید اسماعیل ولیئی‏‌می‌آبادی» فرزند محمود و سکینه، دوم فروردین ۱۳۳۷ در شهرستان تهران دیده به جهان گشود.

خداوند ضامن روزی ما

قدم نو رسیده، آن هم در دید و بازدید‌های سال نو و شادی تحویل سال، فصل جدیدی از دفتر عمر خانواده را در تهران رقم زد و شیرینی و حلاوتی مضاعف بر دهان و قلب‌ها نشاند. متأهل بود و مهدی و حامد از یادگار‌های ایشان هستند. مهربان بود و دلسوز. با ایمان و جهادگر بود و پرتلاش. سعی می‌کرد لقمه نان حلالی را برای همسر و فرزندانش به خانه ببرد.

همسر اسماعیل نقل می‌کند: «یک شب داداش مهدی به دیدن‌مان آمد. از همه‌جا صحبت کردند. وقتی از او پرسید که رنگ‌آمیزی ساختمان را متری چند انجام می‌دهد؟ از جوابش تعجب کرد و به او گفت: این که خیلی کمه! آقا اسماعیل جواب داد: وضع مالی طرف تعریفی نداره! من هم که قانعم! خدا برکتشو می‌ده! در همان شرایط که کار چندانی پیدا نمی‌شد، اهل بذل و بخشش بود. وقتی می‌توانست کمکی بکنه، کوتاهی نمی‌کرد. نیتش خیر بود. تنها به نقاشی اکتفا نمی‌کرد. هروقت کار نداشت، قدری وسایل خرازی می‌خرید و با موتورش می‌برد این طرف و آن طرف بساط می‌کرد. معتقد بود که خداوند ضامن روزی ماست. فقط باید کمی حرکت کنیم. همین‌طور بود. هیچ‌وقت نشد که دستش خالی باشد. با نیت پاک او، همه‌چیز درست و رو به راه می‌شد.»

صد و سه روز حضور در جبهه‌های نبرد را در کارنامه اعمالش دارد. با گرفتن گواهینامه پایه یک رانندگی، به جبهه‌های حق و مبارزه با دشمن شتافت. سرانجام هفتم خرداد ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی مریوان، هدف بمباران هوایی دشمن قرار گرفت و روحش از قفس تن رها شد و به شهادت رسید.  پیکر پاکش در گلزار شهدای دامغان به خاک سپرده شد.

انتهای متن/