وصیت‌نامه یک عاشق؛ نبرد با کفر جهانی تا انقلاب مهدی(عج)
شهادت برای او «بزرگ‌ترین آرزوی زندگی» بود. حمید سلیمانیان، رزمنده پایگاه مقداد، در وصیت‌نامه‌اش از پدر و مادرش می‌خواهد که برای شهادتش نگریند، بلکه خوشحال باشند که فرزندی را در راه خدا هدیه کرده‌اند؛ چرا که مطمئن است امام زمان(عج) بر بالین شهیدان حاضر می‌شود.
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید حمید سلمانیان، فرزند یحیی و گل‌ننه، در دهم مردادماه ۱۳۳۱ در شهر مراغه چشم به جهان گشود. او که تحصیلات خود را تا کلاس پنجم ابتدایی ادامه داده بود، با قلبی مالامال از عشق به وطن و ایمان راسخ، در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حاضر شد. این رزمنده غیور از پایگاه مقداد اعزام و در تاریخ بیست و ششم فروردین ماه ۱۳۶۲، در خطه سرافراز فکه، با اصابت ترکش به پیکر مطهرش، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در ادامه متن وصیت‌نامه شهید حمید سلمانیان را بخوانید.
این‌جانب حمید سلیمانیان، که عازم جبهه‌های نبرد حق برعلیه باطل هستم، با آگاهی و پیروی از فرمان امام امت و برای حفظ و پاسداری اسلام و قرآن عزیز، قدم در این راه نهاده‌ام. و این راهی است که ما عاشقان مکتب حسین(ع) از امام خویش، حضرت سیدالشهدا(ع) آموخته‌ایم؛ راهی است که سراسر سعادت و خوشبختی و افتخار است و به قول امام عزیزمان: «شهادت، خط سرخ آل محمد(ص) و علی(ع) است».
من در اینجا شهادت می‌دهم که الله تنها خالق تمام هستی است و هرکس را در روز قیامت جزا و پاداش خواهد داد و امروز، اگر من و یارانم خالصانه در راه خدا کشته شویم، سعادت دو عالم نصیبمان گشته است.
و اما سخنی با پدر و مادر عزیز و رنج‌دیده‌ام: ای پدر و مادر عزیز، اکنون که من به شهادت رسیده‌ام، شما بدانید که به بزرگ‌ترین آرزوی زندگی‌ام نایل گشته‌ام و از شما می‌خواهم که به هیچ وجه ناراحت نباشید؛ بل که خوشحال باشید از این که فرزندی را در راه خداوند متعال هدیه کرده‌اید و هرگز برای من نگریید؛ چرا که مطمئن باشید شهدای راه خدا در بیابان‌های خشک تنها نیستند؛ بل که حضرت مهدی، امام زمان(عج) بر بالین تک‌تک شهیدان حاضر می‌شوند.
و از شما می‌خواهم که برای پیروزی اسلام بر کفار و منافقین و طول عمر رهبر عزیزمان تا انقلاب مهدی(عج) دعا کنید و دست از اطاعت اماممان و ولایت فقیه برندارید و به همه دوستانم و آن‌ها که در تشییع جنازۀ من شرکت می‌کنند بگویید که پشتیبان امام باشند و راه من و سایر شهدای اسلام را ادامه دهند. سلاح بر زمین‌ماندۀ مرا به دوش کشند و به رزم بی‌امان خود با کفر جهانی بیفزایند.
و همچنین از شما می‌خواهم که جنازۀ مرا در بهشت زهرا(س) و در نزدیکی مزار شهید غلامعلی صمدی دفن نمایید.
.......
و اما همسر عزیزم، بچه‌هایمان را آن چنان تربیت کنید که پیرو راه شهیدان باشند و از هر جهت در این جهت کوشا و مادری دلسوز برای بچه‌ها باشید و اگر شما در مورد تربیت فرزندانمان کوتاهی کنید، در روز قیامت در پیشگاه خداوند مسئول خواهید بود.
.........
دیگر حرفی ندارم و از تمام دوستان و آشنایان حلالیت می‌طلبم. دیدار من با همه شما ان‌شاءالله آخرت باشد.
انتهای پیام/
