روایتی از همرزم شهید "بهمن آرمین"؛
نوید شاهد - "علیرضا فرهنگیان" همرزم شهید "بهمن آرمین" می گوید: «بی درنگ از سنگر خارج شدم با پای برهنه به طرف جاده منتهی به خطوط مقدم رفتم، چند دقیقه‌ای نگذشت که آمبولانسی نمایان شد و جلوی پای ما توقف کرد. به سرعت در آمبولانس را باز کردم. چهره ی خندان آرمین پر از خون بود.»