پای لنگ و شوق تمنا
خاطراتی از شهید اسماعیل هادیان دانشجوی دوره ی پزشکی
مبارزه با هوای نفس
نویدشاهد لرستان:یکی از خصوصیات اخلاقی اش،اخلاص شدید در انجام تکالیف بود.به عنوان مثال،جریانی ذکر می شود تا روزنه ای باشد برای شناخت شخصیت او ،در سال هزار و سیصد و چهل و دو ،تاریخی را برای اعزام به جبهه اعلام کردند. اسماعیل هم مصمم بود که اعزام شود.بعد از آن که نیروها اعزام شدند ،دیدیم که او نرفته ،علتش را پرسیدم گفت:
-عده ی زیادی از برادران دانش آموز و معلم و دوستان در بین اعزامی ها بودند.من خیلی خوشحال شدم. با خودم گفتم که وقت خوبی است برای جبهه رفتن ،با آنها سرگرم میشویم.یکدفعه به خودم آمدم که این هوای نفس است . دیدم فایده ای ندارد با اعزام عمومی بروم.حال تصمیم گرفته ام چند روزی بگذرد و ماموریت خصوصی بگیرم وبه جبهه بروم.
راوی:خواهر شهید
پای لنگ و شوق تمنا
اولین باری بود که به جبهه می رفت. اعزام که شد،عملیات بیت المقدس پا گرفت.در عملیات شرکت کرد. از ناحیه پا مجروح شد.مدتی ددر بیمارستان بستری بودهنوز زخم پایش التیام پیدانکرده بود که بارو بنه اس را بست. به هر دری زدیم که قانعش کنیم و بیشتر در خانه بماند و استراحت کند.پایش که بهتر شود،برگردد.اما فایده نداشت.تصمیمش را گرفته بود.خرت و پرت هایش را جمع کرد.ساکش را روی کولش انداخت و دل به جاده داد. راهش را کشید و دوباره به جبهه اعزام شد. با همان پای شکسته در عملیات «رمضان»شرکت کرد.
روای:پدر شهید
