نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

ايثار به معناي نثار است، منتهي بدو شرط: 1ـ دوست داشتن آن چيز. 2ـ داشتن نيّت قربة الي الله. هرچند تاريخ ايثار از زمان حضرت آدم (ع) شروع گرديد و تا آخرين منجي موعود (ع) ادامه خواهد يافت و ما هر سال با مُحرّم، تاسوعا و عاشورا با ايثار و شهادت پيوند مي خوريم، امّا به طور ملموس و عيني با جهاد و شهادت به وسيلة شهيدان كوچه خيابان هاي شهرهايمان در زمان انقلاب و جنگ آشنا شده ايم. هدف اين مقاله آسيب شناسي فرهنگ ايثار و شناسايي خطرات و موانعي است كه جامعه و جوانان را تهديد مي نمايد. هدف مقاله، ارائة راهكار نيست؛ هرچند به طور ضمني و به مقتضاي ضرورت اشاراتي نيز به راهكارها شده است. آفاتي كه در آسيب شناسي فرهنگ ايثار و شهادت مي توان آن ها را به عنوان تهديد قلمداد نمود، عبارتند از: 1.تحريف 2.حسِّ اسطوره سازي و قهرمان پروري 3.رتبه بندي و رده بندي ايثارگران و شهدا 4.عدم آشنايي با روش هاي مدرن و جذّاب تبليغي 5.محصور كردن شهدا و ايثارگران در دايرة تنگ و حقير احزاب و گروه ها 6.تكرارهاي بيهوده و برخورد قشري، شعاري و كليشه اي با مقولة ايثار و شهادت 7.بزرگ نمايي و مانور تبليغاتي غير واقعي دربارة مزايا و تسهيلات ايثارگران 8.احساس گناه و حقارت به وسيلة برخي عزيزان شاهد و ايثارگر 9.عدم توجّه به شرايط خاصِّ روحي و رواني شاهدان و ايثارگران 10.ماندن درگذشته و عدم پاسخ گويي به حال و آينده

در بررسي پديده هاي ادبي، موضوع وقايع تاريخي و اجتماعي، اهميت فراواني دارد. به همين علت در بحثهاي تئوري ادبيات، مقولۀ جامعه شناسي ادبيات و ادبيات تاريخي موضوعيت پيدا مي كند. مفهوم نوع در تئوري انواع در دوره هاي مختلف و پس از ظهور وقايع و شخصيت هاي مهّم تغيير مي كند. پديدۀ جنگ در عصر حاضر بر مقوله هاي فكري و به تبع آن، مقوله هاي ادبي تأثير بسيار ژرفي گذاشته است. اين پديده، به عنوان عامل بسيار مهمي در تحولات ادبي بايد بررسي و شناخته شود. يكي از نوع هاي ادبي كه با شروع جنگ، در عصر حاضر تولدي دوباره يافته است، قالب ادبي وصيت نامه است. وصيت نامه در ادبيات فارسي و در كتاب هاي «انواع ادبي»، هنوز به عنوان قالبي مستقل، معرفي نشده است، درحالي كه اين قالب نوشتاري در دوران هشت سال دفاع مقدس هزاران بار استفاده شد و در برانگيختن جوانان براي ادامۀ جنگ و نهادينه كردن آرمانهاي انقلاب، نقش مهمّي به عهده داشت. در پژوهش حاضر، با بررسي بيش از دو هزار وصيت نامه و مجموعه هاي نوشتاري رزمندگان، وصيت نامه به عنوان قالب ادبي مستقل معرفي شده است؛ قالبي كه زير مجموعۀ هيچ نوع نوشتار ديگري نيست و ساختار قابل تعريف و منحصر به فردي دارد. پيكره شناسي وصيت نامه و تحليل ساختار بيروني و دروني اين قالب يا نوع نوشتاري، از بخشهاي ديگر پژوهش حاضر است.

نوید شاهد: به تاريخ ۱۳۵۹/۱۰/۱۹ شمسي ساعت ۱۰/۱۰ شب چند سطري وصيتنامه مي نويسم .هرشب ستاره اي را به زمين مي کشند و باز اين آسمان غمزده غرق ستاره است.مادر جان ! مي داني تور را بسيار دوست دارم و مي داني که فرزندت چقدر عاشق شهادت و عشق به شهيدان داشت