ترسیم مصائب عاشورا در متن وصیت نامه شهید سعيد حسيني
وصيت نامه شهيد سيدسعيد حسيني
(اعوذ بالله من الشيطان الرجيم)
اين اعجاز بزرگ قرن و اين پيروزي بي نظير و اين جمهوري اسلامي محتاج به حفظ و نگهباني است . (امام امت)
با سلام به محضر ولي (عج)و نايب برحقش
و با درود به خانواده‌هاي شهدا،مفقودين،اسرا و جانبازان و رزمندگان اسلام. بگذار
تا جسم با خاك يكي شود، بگذار تا در گودال مزار جاي گيرم، بگذار تا در خاك فرو شوم
، چرا كه از خاكم و بايد در خاك بروم. اين خاك،خاك نيست اين گودال، گور نيست. شرط
وصل است .خاك پل وصل است.لازمه لقاءالله است.بايد در خاك رفت و از جان گذشت تا
لياقت معامله با معشوق پیدا کرد .شادماني شب اول قبر شهيد،بسان شب داماديش
است.گرچه مادرش در برش نيست، اما فاطمه زهرا (س)نزدش مي‌آيد.گرچه پدرش همراهش نيست
ولي حسين بن علي (ع)سر اورا در بالين مي
گيرد.مادرم، پدرم اگرچه رفتنم با شهادت همراه بود ،اماگفته‌ها دارم كه در ذيل
بعرضتان مي‌رسانم :
گرچه هيچ گفتني هم ندارم ،چرا كه لياقت گفتن ندارم.مادران شهدا،خانواده‌هاي شهدا،رزمندگانتان رفتند وهمگي رفتني هستند.
ولي رفتن داريم، تا رفتن ! خوشا آنانكه در ميدانگه عشق بياد دوست جان دادند و رفتند.
خوشا آنانكه در
اين وادي پست گنه ، نماندند و آسان رفتند.رفتن شهدا، رفتن نيست، باز آمدن است.شهيد
تا قبل از شهادت فاني بود ولي پس از شهادت جاودانه شد.مرده بود و زنده شد. آيا
امكان نداشت كه در غير جبهه بوسيله تصادف و يا هر اتفاق ديگري از اين دنيا مي رفتیم؟پس
مرگ امكان دارد. هر لحظه برسد و در دفتر الهي لحظه ی مرگ همگي يادداشت شده است و معمولاً اين لحظه كمتر تغيير مي پذيرد.حال اين
خود انسان است كه با انتخاب ، زمان مرگ خود را با شهادت همراه مي سازد و اين فيض
عظمي را بجان مي خرد.
به پدرم تبريك بگوييد.مادرم وخواهرانم شهادت مرگي است انتخابي كه هرگز نقطه قياسي با مرگ عادي ندارد.انتخابي كه ائمه آنرا برگزيدند.ناراحتي و ضجه شما موجب خوشنودي دشمنان اسلام است.هرگاه دليگر شديد بياد واقعه كربلا و روز عاشورا و اسارت اهل بيت عليهم السلام گريه كنيد. گريه بر اهل بيت احياي خط خونين آنهاست.
مادرم جنازه مرا در قبر مگذاريد.دوستان و آشنايان شما را دلداري مي‌دهند.اسباب تسكين خاطر شما را فراهم مي‌آورند.شما غريب و اسير واقع نمي شويد.اما بدن مطهر و تكه تكه حسين (ع)چند روز زير آفتاب سوزان كربلاافتاده بود.
بياد آوريد اسراي كربلا را كه پس از اين همه مصيبتها در حال اسارت چه زخم زبانها شنيدند. نقل كرده‌اند هنگاميكه اسراي اهل بيت (ع)را به ميان مردم بردند. از بزرگ اسرا پرسيدند آيا درخواستي داريد؟
فرمودند يك خواسته داريم و آن اين است كه سر بريده و به نيزه شده حسين را در جلوي ما حركت دهيد. تا چشم مردم متوجه آن شود و متوجه ما نباشند و به ما نگاه نكنند كه ما خجالت مي كشيم.
از كليه دوستان،فاميلان مخصوصاً خانواده‌ام حلاليت مي‌طلبم.در دعاهايتان برايمان از خداوند طلب مغفرت كنيد كه طاقت عذاب آخرت را نداريم.شرمگيني روز جزا را تاب مقاومت نداريم.خداوند را با صفاتش بخوانيد و خواسته هايتان را بطلبيد و يقين به استجابت و قدرت لايزال الهي داشته باشيد.با خانواده‌ام تا آنجا كه مي‌دانم رفتار شايسته‌اي نداشته‌ام كه اميدوارم مرا عفو نمايند.«اولنا يحاسب به صلوه»اولين چيزي كه در قيامت از آن سوال مي‌شود نماز است.اگر ما براي اسلام روز و شب زحمت بكشيم از خانواده و اولاد و مال در راه خدمت به مردم بگذريم. اما نمازمان مورد قبول واقع نشود تمامي رنجها و زحمت‌هايمان بجز سختي چيز ديگري بهمراه ندارد.مبادا مصداق آيه «فويل للمصلين»قرار گيريم.پس واي بر نمازگزاران،آنانكه از نماز خويش غفلت مي‌كنند آنانكه خودنمايي مي‌كنند.پس از نماز غافل نشويم.اگر نماز مي‌خوانيم و در عين حال غيبت نيز مي‌كنيم يا دروغ مي‌گوئيم و كارهاي ناپسند انجام مي‌دهيم. بدانيم اين نماز ما نماز نيست.نماز با گرانفروشي و رشوه خواري و احتكار آميخته نمي‌شود.نماز انسان را از زشتي باز مي‌دارد.پس اين نماز ما نماز نيست.«ان الصلوه تنهي عن الفحشاء و المنكر»عيب كه از نماز نيست پس عيب از خود ماست.در اين وادي واي بحال بي نمازان كه پست تر از شيطان هستند.
در روايت آمده است كه شفاعت اهل بيت (ع)به شخصي كه نماز را سبك بشمارد نمي‌رسد.سبك شمردن نماز يعني مهم نشمردن آن و به تعويق انداختن وقت خواندن نماز و بي اعتنا به آن.ما كه از خودمان هيچي نداريم و چشم اميد به شفاعت معصومين داريم.اگر قرار باشد اين روزنه اميد را نيز خود ببنديم حسابمان خيلي دشوار خواهد شد.البته نبايد از رحمت حق نااميد شد كه اگر انسان تمامي گناهان عالم را از اول تا آخر داشته باشد رحمت خدا وسیع تر از اين همه گناه است و اميد بخشش بسيار زياد مي‌باشد.راهي داريم بسيار پرخطر و گذشتن از آن احتياج به مراقبت مستمر و دقيق دارد و به نقل از شهيد بهشتي : بهشت را به بها مي‌دهند نه به بهانه.حال اين بها بعضي اوقات خون دادن و جان فدا كردن است و گاهي مواقع مبارزه و جهاد است.بعضي اوقات امر به معروف و نهي از منكر است و غيره.ما بايد تكليف زمانمان را بدانيم و با تمام وجود بدان عمل كنيم.امروز اين لبيك به امام گفتن و رفتن به جبهه ها تا پيروزي اسلام است.ما كه طاقت مقدار كمي دماي بالا و پايين هوا را نداريم ،چگونه آتش جهنم را براي خود منزلگاه و جايگاه قرار مي‌دهيم.(يا ايها الناس اتقو ربكم ان زلزله الساعه شي عظيم)(سوره حج آيه1) اي مردمان ! خداترس و پرهيزگار باشيد كه زلزله روز قيامت بسيار حادثه بزرگ و واقعه سخت و هولناكي است.روزيست كه زنان شيرده از وحشت،اطفال خود را فراموش كنند و هر آبستن بار رحم بيفكند،مردم را از وحشت آنروز بيخود و مست بنگري، در صورتيكه مست نيستند وليكن عذاب خدا سخت است.وقتي بعضي مواقع به اين فكر مي افتم كه شايد در خانه و درون بستر از دنيا بروم بسيار وحشت مي‌كنم چرا كه با اين بار سنگين و دشواري راه تحمل خيلي مشكل است.مي‌فرمايند كه حضرت زهرا (س)به حضرت علي (ع)مي فرمايد:
علي وقتي مرا دفن كردي ،بر سر مزارم قرآن بخوان كه من از شب اول قبر هراسناكم.در اين صورت وضع ما معلوم است پس مادرم تقاضا دارم برايم از خداوند متعال طلب آمرزش كنيد و بيادم صدقه دهيد.پدر بر سر قبرم قرآن بخوان و خوشا به سعادت كسانيكه در شب جمعه،شب رحمت پا به آن دنيا نهادند.در اين دنيا هر فردي كه مي‌خواهد به نيكي برسد بايد از عزيزترين دلبستگيها دل كنده و در راه خدا از آن بگذرد.«لن تنالوا لبر حتي تنقضوا مما تحبون»هرگز به نيكي نمي‌رسي مگر انفاق كني از آنچه دوستش مي‌داري.و راه رسيدن به مقام محمود خواندن نماز شب و جهت سعادت و خوشبختي دو دنيا مي‌بايست با قرآن انس گرفته و تابع اهل بيت (س)بود.در خاتمه با آياتي از قرآن كريم اين نوشته را به پايان مي‌رسانم.
(اعوذ بالله من الشيطان الرجيم
،بسم الله الرحمن الرحيم.
ويل لكل همزه لمزه الذي جمع مالا و عدده يحسب ان ماله و اعلده لينبذن في الحطمه...)
واي بر هر عيب جوي هرزه زبان.همان كسي كه مالي جمع كرده و دائم به حساب و شماره اش سرگرم است.آدمي پندارد كه مال و دارايي دنيا عمر ابدیش خواهد بخشيد چنين نيست بلكه محققاً به آتش دوزخ سوزان در افتد.آتشي كه چگونه تصور سختي آن تواني كرد؟آن آتش را خشم خدا افروخته.شراره آن بر دلهاي ناپاك پر از حرص دنياي كافران شعله ور است....
.والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
سيدسعيد حسيني /11/10/1366
