برای جامه‌ی عمل پوشانیدن به شعار «مرگ بر آمریکا» به جبهه میروم
به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید «جعفر دالوند» یکم بهمن ۱۳۴۲، در روستای هرو از توابع شهرستان خرم‌آباد به دنیا آمد. پدرش پاپی‌علی، کشاورز بود و مادرش سبزبانو نام داشت. دانشجوی سال اول دوره تربیت معلم بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم تیرماه ۱۳۶۳، در هورالهویزه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.
این شهید عزیز در وصیتنامه خود نوشته است:
من جعفر دالوند داشجوی سال اول مركز تربيت معلم يزد و فرزند يک خانواده روستايی مستضعف هستم كه در تاريخ دوازدهم تیرماه 1363 در طرح لبيک يا خمينی شركت كرده و هم اكنون از طرف بسيج مستضعفين به طرف جبهه حركت می‌كنم. يكی از عللی كه من را به اين كار واداشته عشق سرشاری است كه به امام دارم و می‌خواهم كه دستورات او را بدون هيچ و چون چرايی به كار ببندم.
من چون در روستا بزرگ شده‌ام تمام بدبختی‌ها را با گوشت و استخوان خود لمس كرده‌ام و می‌خواهم اين شعار «مرگ بر آمريكا» را در دانشگاه‌ها بوسيله روشنفكران ما گفته میشود و فقط شعار است، به عمل تبديل كنم. چون امريكا را كامل در حزب بعث عراق و رهبري آن مي بينم. من به چشم خود ديدم جنايت صدام را در شهرمان كه چگونه در دل خواب و بيداري زنان و كودكان را به خاک و خون كشانيد و شنيدم جنايت صدام را در هويزه كه چگونه دانشجويان مسلمان را سر بريدند و شنيديم چگونه دزفول قهرمان و آبادان مقاوم را به موشک هاي هوايي شرق و غرب مي كوبند.
پس بر خود واجب ديدم كه به كمک همرزمانم بشتابم كه اگر در اين راه شهید شدم اين نهايت آرزوی من است. اگر هم شهيد نشدم كه آن موقع است كه وجدانم راحت است كه حداقل براي انقلاب گامي كوچكي برداشته ام. اگر مي دانستم كه حتي شهد می‌شوم و يک كار اسلامی است و برای خانواده‌ام امكان است كه اين كار را بكنند که در موقع دفنم دستم را از قبر بيرون بگذاريد تا سرمايه داران و قاچاقچيان و ساير نزول خوران بدانند كه از اين دنيا چيزي با خود نبرده ام. چشمانم را باز بگذاريد تا منافقان نگويند چشم بسته از امام خود اطاعت كرده است و مشتهايم را گره كنند تا اين را به جهان اعلام كنم كه بعد از من ياران نمي گذارند خون من پايمال شود و راهم را ادامه خواهند داد و در پايان بايد بگويم من مريد امام خميني هستم و دشمن او را در هر لباس و فرمي كه باشد كافر مي دانم.
جعفر دالوند
انتهای پیام/
