خاطرات شهدا

شکنجه به جرم نماز خواندن!

«برادر شیخی را از گفتن اذان و خواندن نماز در محوطه باز دارند، روی زمین می‌نشاندند و با کابل روی پایی که به شدت زخمی بود می‌زدند با اینکه صورتش زرد شده بود و توان نداشت، ولی باز تحمل می‌کرد ...» ادامه این خاطره را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

خاطرات شهید «هاشم پورزادی» به نقل از همرزم شهید؛

شهیدی که از قبل خبر از شهادت خودش داشت

همرزم شهید می گوید: صبح روز عملیات صداش زدم گفتم «بیا برویم»، انگار می‌دانست و قبل این‌که من بگویم آماده شده بود. روز عملیات چند ساعتی طول کشید و در درگیری‌ها، هاشم تیر به کتفش خورد و لحظاتی بعد شهید شد. بعد از آرام شدن عملیات به بچه‌های خرم‌آباد گفتم انگار همه چیز را از قبل می‌دانست. از آن‌ها خواستم تا پیکر هاشم را جهت تشییع به خرم‌آباد ببرند.

روایت روز شهادت شهید «الیاس سوری» به نقل از همرزمش؛

روز شهادتم، روز عروسی من است

شهید «الیاس سوری» به همرزمش گفت: اگر امروز شهید شوم روز عروسی من خواهد بود.

برگی از خاطرات شهید «باب‌الله کریمی»؛

شهید کریمی با تغییر نام و تولدش در شناسنامه به سربازی نرفت!

« شهید کریمی برای اینکه در زمان رژیم پهلوی به خدمت سربازی نرود با کمک پدر به اداره ثبت و اسناد رفتند و با اظهار به اینکه شناسنامه‌اش گم شده است، شناسنامه جدیدی گرفتند که در این شناسنامه هم نامش را عوض کرد و هم سال تولدش را تغییر داد ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید «باب‌الله کریمی» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

روایتی از تعیین مهریه در خواستگاری همسر شهید بلندیان!

«شهید بلندیان پرسید؟ می‌گم نظر شما راجع به مهریه چیه؟ چند یکصد تا سکه مد نظرتونه؟ از لحنت و کلمه چند صد تا خنده‌ام گرفته بود...، اما خودمو جمع‌وجور کردم گفتم. از نظر من مهم تفاهم، توافق و همفکری دونفر است نه مهریه ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید «محسن بلندیان» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

روایتی از شب عملیات کربلای ۹ در قصر شیرین

«وقتی که منور روشن می‌شد همه دراز کش روی به زمین می‌خوابیدیم و از آن دره‌ای که عبور می‌کردیم آب زیادی داشت و همه تا زانوهایمان آب بود و وقتی که زمین‌گیر می‌شدیم خاک هم می‌چسبید ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید «اردشیر ابراهیم‌پور‌کلاسی» از شب عملیات کربلای ۹ در قصر شیرین که از جمله شهدای غریب اسارت است، تقدیم حضورتان می‌شود.

خاطرات یکی از شهدای غریب قزوین در اسارت؛

همه ما قلب‌مان ۱۸۰ درجه می‌زد!

«اول صبح جشن سردوشی داشتیم، همه لباس‌های منظم پوشیده بودیم، خیلی خوشحال بودیم و غروب همان روز ما را بردند مسجد تا جناب سروان عطاریان برایمان سخنرانی می‌کرد که شما انشاالله همین روز‌ها تقسیم می‌شوید و همه ما قلب‌مان ۱۸۰ درجه می‌زد ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید «اردشیر ابراهیم‌پور‌کلاسی» یکی از شهدای غریب قزوین در اسارت است که تقدیم حضورتان می‌شود.

روایت خواندنی از خواستگاری شهید «محسن بلندیان»

« گفتم خواهش می‌کنم شما بعد ازدواجتون می‌خواید برگردید قم؟ حقیقتش اینه که من خیلی بودن در کنار خانواده رو دوست دارم و دلم پر می‌کشه برای پدر و مادرم ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید «محسن بلندیان» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

فرمانده لشکر ۵۰۰ تومان هم توی جیبش پیدا نمی‌شود؟

«شهید مهدی زین‌الدین حین رفتن از من پرسید: «راستی مهجور تو پول داری؟» خندیدم و گفتم «فرمانده لشکر ۵۰۰ تومان هم توی جیبش پیدا نمی‌شود»؟ خندید و همان مبلغ را گرفت و راهی قم شد ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات یکی از فرماندهان دوران دفاع مقدس «منوچهر مهجور» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

رؤیای صادقانه!

«در یکی از شب‌ها خواب دیدم حاج‌آقا را به اردوگاه آوردند و من به دیدنش رفتم. بعد از دیده‌بوسی همانند فرزندی که پس از فراق طولانی، پدرش را ببیند سرم را روی دوشش گذاشته و بی‌اختیار گریه کردم ...» ادامه این خاطره از سید آزادگان، شهید «حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدعلی‌اکبر ابوترابی‌فرد» را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

برگی از خاطرات سرلشکر خلبان شهید «بابایی»؛

خمس مال را داده‌اید؟

«عباس نسبت به احکام شرع بسیار پایبند بود. وقتی به منزل ما می آمد. می‌پرسید: خمس مالتان را داده‌اید یا نه؟ ...» ادامه این خاطره از سرلشکر خلبان شهید «عباس بابایی» را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

روایت شهادت شهید «محمدولی بهرام آبادی» به نقل از همرزمش «حسن خارا»؛

فرماندهی که به خاطر نجات نیروهایش مفقودالاثر شد

«محمدولی بهرام آبادی» لباس فرم که آرم سپاه دارد را از تن خود در می‌آورد و لباس بسیجی یکی از رزمندگان را می‌پوشد. دوربین و نقشه‌ها را به بچه‌ها می‌دهد و می‌گوید: شما بروید، من اینجا می‌مانم اگر آتش دشمن کم شد، آرام آرام برمی‌گردم.

وصیتنامه شهید «پیرولی سگوند»؛

چيزی كه می‌ماند خدمت به اسلام و اين انقلاب است

شهید «پیرولی سگوند» در وصیتنامه خود نوشته است: بايد به رضای خدا راضی بود. مال دنيا ارزش ندارد، تنها چيزی كه می ماند خدمت به اسلام و اين انقلاب است.

روایتی از خبر دادن شهادت برادری به زبان طنز!

«آمدم ماوقع را برایش تعریف کنم که در یک آن شیطنتم گل کرد و قیافه غمگین به خودم گرفتم و با ناراحتی سری تکان دادم و گفتم راستش را می‌خواهی بدانی؟ با دلواپسی گفت «راستش را بگو». طاقتش را داری؟ دست‌پاچه و نگران جواب داد بگو! بگو! نکند مجروح شده؟ سرم را پایین انداختم و گفتم: علی شهید شد ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات یکی از فرماندهان دوران دفاع مقدس «منوچهر مهجور» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

برگی از خاطرات؛

شهید چگینی جوانان متعهد تربیت می‌کرد

«انتخاب شهید چگینی باعث شد که او به تربیت جوانان متعهد بپردازد که اکثریت آنان تا به امروز خدمات بسیاری به اسلام و انقلاب داشته و مسئولیت‌های مهمی را برعهده دارند ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید ترور معلم «قدرت‌الله چگینی» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

خاطره شهید «اسدمراد بالنگ» به نقل از همرزمش؛

فرمانده شهیدی که با پای برهنه در عملیات شرکت کرد

همرزم شهید «اسدمراد بالنگ» می‌گوید: در یکی از عملیاتها شهید «اسدمراد بالنگ» پوتین خودش را به یکی از رزمنده‌ها که پوتین اندازه پایش نبود داد و خودش با پای برهنه به نبرد ادامه داد.

مادر شهید «فرهاد حسینعلی»:

فرزندم نفت می‌خرید و به نیازمندان می‌داد

دوران انقلاب، خانواده‌هایی که نفت نداشتند با کاغذ و چوب خودشان را گرم می‌کردند، فرزندم فرهاد برای آن‌ها نفت می‌خرید و به آن‌ها می‌داد.

پرتاب سنگ به سمت نیرو‌های نظامی

«مادر می‌بیند فرهاد را بسیار کتک زده‌اند و سر و صورتش همه زخمی است. به مسئولان نظامی می‌گوید چرا با فرزندم چنین رفتار کرده‌اید می‌گویند ایشان سنگ‌ها را در جیبش پر کرده بود و به طرف نیرو‌های نظامی پرتاب می‌کرد ...» ادامه این خاطره از شهید «فرهاد حسینعلی» را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

روایتی خواندنی جانباز «فرجی‌زاده» از اعزام رزمندگان در شب عملیات

«صادق انبارلویی، جلوی در خروجی با شیشه عطری که در دست داشت ایستاده بود و رزمندگانی را که از گمرک به قصد عملیات خارج می‌شدند، عطرآگین می‌کرد. آن‌قدر عطر به بچه‌ها زده بود که دستش کاملاً از عطر خیس شده بود. به من که رسید، متوجه نشد و یکی از انگشتان دستش به چشمم فرو رفت. به طوری که تا ۳ روز چشمم درد داشت و از آن اشک جاری می‌شد ...» ادامه این خاطره از آزاده و جانباز «عزیزالله فرجی‌زاده» را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

برگی از خاطرات شهید «باب‌الله کریمی»؛

آخه یک ماله چه ارزشی دارد که می‌خواهی به جهاد بدهی!

وقتی شهید «باب‌الله کریمی» این چند کلمه («طلبکاری‌هایم را بخشیدم. از مال دنیا یک تیشه و ماله دارم، آن را هم به جهاد سازندگی بدهید»!) را در دفترچه‌اش نوشت، من خنده‌ام گرفته بود. گفتم: آخه یک ماله چه ارزشی دارد که می‌خواهی در وصیت نامه‌ات آن را به جهاد بدهی؟ و او در کمال صداقت و سادگی گفت: اتفاقا ماله‌اش خیلی خوب است. از این ماله‌های معمولی نیست!

خاطرات شهدا - صفحه 36